sententia

[ sen-ten-shee-uh, -shuh ]

noun

, plural sen·ten·ti·ae [sen-, ten, -shee-ee].

1. an aphorism; maxim.

Word History and Origins

Origin of sententia¹

First recorded in 1915–20; from Latin sententia; sentence ( def )

Example Sentences

Processus et sententia divortii inter Thomam Tudenham militem et Aliciam filiam quondam Johannis Woodhous armigeri, racione quia est monialis professa in prioratu de Crabhous et nunquam carnaliter cognita per maritum suum predictum durante matrimonio predicto, licet matrimonium predictum duravit et ut vir et uxor cohabitaverunt per spacium viij annorum.

From Project Gutenberg

Dices, ducent damnatum domum: Alere nolunt hominem edacem: et sapiunt, meâ quidem sententia, Pro maleficio si beneficium summum nolunt reddere.”—Phorm., act. ii.

From Project Gutenberg

Lata fuit hec sententia publice in ecclesia sancti Stephani Tholose, coram multis viris religiosis et capellanis parochialium ecclesiarum Tholose et aliis viris ecclesiasticis, IX Kal.

From Project Gutenberg

Sedere cœpit sententia hæc pariterque et eruditum vulgus et rude in eam cursu vadit.

From Project Gutenberg

Et S. Rituum Congregatio exquisita sententia alterius ex Apostolicarum Caeremoniarum Magistris scripto exarata, typisque evulgata ad relationem Eminentissimi et Reverendissimi D. Card.

From Project Gutenberg