Advertisement
Advertisement
proprium
[ proh-pree-uhm ]
noun
- a nonessential property common to all the members of a class; attribute.
proprium
/ ˈprəʊprɪəm /
noun
- obsolete.Also calledproperty logic an attribute that is not essential to a species but is common and peculiar to it
Word History and Origins
Origin of proprium1
Word History and Origins
Origin of proprium1
Example Sentences
Nisi fortasse elogium, quod nos hactenus judicavimus esse Virgini matri proprium, ad plures transiit, ut dicantur et a partu virgines ... quin insuper, nec alioqui inter illas virgines sunt omnia virginea ... quia plures inveniuntur, quae mores aemulentur Sapphus, quam quae referant ingenium.”
Muratori says: “In più consili si truova decretato, ‘excommunicatione vel pœnitentiæ biennii esse subjiciendum qui servum proprium sine conscientia judicis occiderit.’
Deus cui proprium est misereri semper et parcere suscipe deprecationem nostram et quos delictorum cathena constringit misericordia tuæ pietatis absolvas, per Jesum Christum.
Et ueniet coram justiciariis ad custum suum proprium ...
In quadragesima autem nullum genus operis faciet ad cibum proprium usque nonam nisi quod herciabit tota die.'
Advertisement
Advertisement
Advertisement
Advertisement
Browse