affirmant

[ uh-fur-muhnt ]

noun

1. a person who affirms.

Word History and Origins

Origin of affirmant¹

First recorded in 1740–50; affirm + -ant

Example Sentences

Procope racconte que B�lisaire voulait le reb�tir, mais que les Romains l'en emp�ch�rent, affirmant que ce point n'�tait pas expos�, parce que Saint Pierre avait promis de le d�fendre.

From Project Gutenberg

Affirmant multi moralistae qui inseminationem requirant talem impotentem.

From Project Gutenberg

Unde theologi sunt qui affirmant malitiam peccatorum externorum contra sextum invincibiliter ignorari posse, non solum apud infideles, sed etiam apud Christianos, ita quod ab adolescentibus facile ad tempus ignorari possit malitia mollitiei.

From Project Gutenberg

Nos igitur diligentius rem consider�tes dicimus causam, q˜ perpendiculum illud ad polum vertatur, esse montes ferri, & magnetis, qui sub polo sunt, vt negociatores affirmant, quorum species per incredibilem distantiam vsque ad maria nostra propagata ad perpendiculum vsq;, vbi est magnes, consuetam attractionem facit: propter distantiam autem quum debilis sit, non moueret quidem magnetem, nisi esset in perpendiculo: quare & si non trahit vsq; ac. principium, vnde effluxit, at mouet tamẽ, & propinquiorem facit, quo potest.

From Project Gutenberg

Quod si nubes non officiunt, aspici per noctem solis fulgorem, nec occidere et exsurgere, sed transire affirmant.

From Project Gutenberg